Przejdź do głównej zawartości

"Wykopaliska" - film i archeologia

Film i archeologia

fot. By Geoff Dallimore - Own work, CC BY-SA 3.0,
https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1228234

Zupełnie niedawno, bo końcem stycznia 2021 roku, swoją premierę miał film Wykopaliska (org. The Dig), który dostępny jest na platformie Netflix. Jest to film obok, którego miłośnicy, historii, kultury i archeologii z pewnością nie mogą przejść bez zwrócenia na niego uwagi, ze względu na zawarty w nim wątek odkrywania przeszłości oraz jej znaczenia dla teraźniejszości i przyszłości. Poza tym sama opowieść całościowo jest bardzo interesująca i dotyczy przede wszystkim ludzi, dają się w niej zauważyć aspekty natury ontologicznej i aksjologicznej, mówi o upływającym czasie, przemijaniu, codziennych rozterkach i problemach, a także niepewnej przyszłości w obliczu nadciągającej wojny, stąd też w filmie istotne są emocje, jakie towarzyszą bohaterom.

W filmie wprawdzie nie ma brawurowej i bardzo dynamicznej akcji, a wszystko jest raczej oszczędne, wyważone i stonowane, co zdecydowanie pasuje do zbudowanego klimatu i przedstawionej przez twórców filmu (reż. Simon Stone) historii będącej w zasadzie dramatem biograficznym. Wykopaliska ogląda się naprawdę przyjemnie. Film jest dobrze zrealizowany, choć nie jest też pozbawiony pewnych mankamentów. Z pewnością można pochwalić zdjęcia i zbudowany nimi nastrój.

O czym więc jest fabuła? Film dotyczy wydarzenia, jakie miało miejsce naprawdę. Jednakże filmowa narracja oparta jest na powieści autorstwa Johna Prestona o takim samym tytule. Oba dzieła zatem opowiadają w głównym wątku fabularnym o jednym z największych i najważniejszych odkryć brytyjskiej, a być może nawet europejskiej archeologii w ogóle. Jest rok 1939, niebawem w Europie ma się rozpętać II wojna światowa. Tymczasem jednak właścicielka ziemska Edith Pretty (Carey Mulligan) pragnie zbadać znajdujące się na jej ziemi kurhany. Do tego celu zatrudnia archeologa amatora – Basila Browna (Ralph Fiennes), który jak sam mówi o sobie – jest „kopaczem”. Film w dużej mierze dotyczy właśnie tej postaci i jego wkładu w odkrycie niesamowitego skarbu w Sutton Hoo, a który przez dziesięciolecia po odkryciu pozostawał w cieniu i nie był wymieniany jako jeden ze znalazców obok profesjonalnych archeologów. Bohaterowie filmu początkowo nie wiedzą, jak wielkiej wagi znalezisko może kryć się w tajemniczych kopcach i czy w ogóle coś tam jest. Jednak przeczucie Edith każe jej to sprawdzić, jak się okazuje – słusznie, gdyż Basil Brown i jego ekipa odkryją anglosaski pochówek łodziowy z VII wieku. Właściwie tyle wystarczy o samej fabule, ażeby poznać pozostałe filmowe wątki, choć chwilami może niedokończone, zachęcam do obejrzenia filmu.

Skarb z Sutton Hoo1

Pokrótce wypada napisać, co w rzeczywistości znaleziono w Sutton Hoo we wschodniej Anglii. Odkrycie jakiego dokonano, pozwoliło przede wszystkim dokładniej poznać okres wpływów ludów anglosaskich na Wyspach Brytyjskich, stąd też jego wysoka wartość epistemiczna. Historia przełomowych wykopalisk sięga w zasadzie roku 1938, wtedy to trafiono na ślady wczesnośredniowiecznego pochówku, które wiązane było z Anglosasami właśnie. Basil Brown, kiedy rozpoczął prace w 1938 roku, przebadał trzy kurhany, w których znaleziono sześciometrową łódź. Rok później odnaleziono kolejną łódź grobową, tyle że ta była znacznie większa i mierzyła 27 metrów. Wtedy też badaniami zajęli się profesjonalni archeolodzy, a pracami kierował Charles Philips. Odnaleziony depozyt zawierał w sumie 263 przedmioty, w tym niemało niezwykle cennych, kunsztownie, bogato i precyzyjnie zdobionych. Wśród wykopanych przedmiotów odnaleziono między innymi broń, symbole władzy królewskiej, biżuteria oraz przedmioty użytkowe. Niewątpliwym symbolem wykopalisk w Sutton Hoo jest hełm z maską, który w swoich zdobieniach zawiera odniesienia do mitologii germańskiej.

fot. pixabay.com

1Na podstawie: J. Jagodziński, Wykopaliska w Sutton Hoo. Jak doszło do jednego z najważniejszych odkryć w historii?, https://histmag.org/Wykopaliska-w-Sutton-Hoo.-Jak-doszlo-do-jednego-z-najwazniejszych-odkryc-w-historii-21964/, (dostęp 14.02.2021)


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Ewolucja, dyfuzja kulturowa i akulturacja – drogi i koncepcje zmiany kulturowej

Zmienność jest jedną z podstawowych cech kultury. Nawet w ciągu życia jednego pokolenia można zauważyć szereg zmian zachodzących w społeczeństwie, a przede wszystkim współcześnie. Zmieniają się zwyczaje, nurty w sztuce, architekturze, literaturze, moda, zmienia się język.  Nierzadko dzieje się tak w wyniku wzajemnego wpływu na siebie zróżnicowanych kultur świata.  Dlatego też badania zmiany kulturowej interesują antropologów od dawna. Niewątpliwie jest to w ogóle kwestia interdyscyplinarna obejmująca znacznie więcej nauk humanistycznych. Akulturacja i dyfuzja kulturowa w antropologii kultury są terminami pokrewnymi, które odnoszą się do zmian kulturowych, jakie mogą zachodzić na styku różnych, odmiennych systemów kultowych. Jest to zatem zjawisko zauważalne od czasów najdawniejszych, gdyż ludzie zawsze się przemieszczali, spotykając na swojej drodze inne społeczności, nierzadko mając późniejszy wpływ na siebie. Dziś w ciągłym i postępującym procesie globalizacji, łatw...

Pogórze Kaczawskie - Radogost #mikrowypad

  Na skraju Parku Krajobrazowego „Chełmy” leżącego na Pogórzu Kaczawskim w miejscowości Kłonice znajduje się wzgórze, z którego roztacza się wspaniała dookolna panorama niemalże na cały region. Wzgórze to nazywa się Radogost, a nazwa ma nawiązywać do słowiańskiego bóstwa solarnego. Jednakże w kanonie bóstw słowiańskich Radogost występował tylko na Połabiu wśród Redarów, będąc właściwie bogiem tożsamym z ogólnosłowiańskim Swarogiem/Swarożycem. Miejsce kultu Radogosta zostało opisane już na początku XI wieku przez Thietmara z Merseburga. Jednakże inne dla Swaroga/Swarożyca imię pojawiło się w podaniach najprawdopodobniej po prostu od ośrodka jego kultu – Radgoszczy. Wracając jednak do naszego wzgórza, jego wysokość wynosi 398 m n.p.m. W 1893 roku na szczycie wzniesiono 22-metrową ceglaną wieżę widokową w stylu neogotyckim. Wchodząc po jej kręconych schodach, na końcu wędrówki ujrzymy malownicze widoki na Pogórze Kaczawskie, Sudety, Równinę Jaworską, Nizinę Śląsko-Łużycką, czy też W...

Pogórze Kaczawskie - Nowy Kościół #mikrowypad

  Nowy Kościół to dolnośląska wieś na Pogórzu Kaczawskim w powiecie złotoryjskim niedaleko Świerzawy. Znajdują się tutaj ruiny późnoromańskiej budowli sakralnej z XIII wieku. Zwiedzając ruiny, do dziś można zauważyć detale zarówno romańskie, jak i gotyckie świadczące o średniowiecznym rodowodzie budowli. Wieża kościelna jest najlepiej zachowaną częścią budowli. Najprawdopodobniej pochodzi z XVII wieku, kiedy to została odbudowana po zawaleniu się wcześniejszej wieży. Kościół okala dość dobrze zachowany kamienny mur z bramą wejściową. Warto odnotować, że wyremontowana i zabezpieczon a wieża dostępna jest do zwiedzania.